Έφτασε τώρα ο καιρός κι εγώ ν΄ ακολουθήσω,
χιλιάδες συμπατριώτες μας που φύγανε μακριά,
η δόλια η πατρίδα μας, πια δεν μπορεί ν΄ αντέξει
να έχει στην αγκάλη της, όλα της τα παιδιά.
Δε φταίει η πατρίδα μας για το κατάντημά μας,
φταίνε αυτοί που πούλησαν όλα της τα προικιά,
αντί να φύγεις μείνε δω, μαζί μας να παλέψεις
να διώξουμ΄ απ΄ τον τόπο μας, ετούτα τα θεριά.
Αν δεν παλέψουμε μαζί
δε θάβρουμε το δίκιο,
χώρια, μας κλέβουν το ψωμί
μας κλέβουν και το ΄νοίκιο
Δεν έχω πλέον αντοχές, κουράστηκα να δίνω,
αφού όλα προδόθηκαν και δεν πιστεύω πια,
τα μόνα που μου άφησαν και πρέπει να δουλέψω
είσαι εσύ αγάπη μου, εσύ και τα παιδιά.
Στο είπα, θα στο ξαναπώ και δε θα σταματήσω
Η ξενιτειά δεν έλυσε προβλήματα πολλά
Θα χάσεις την πατρίδα σου, θα χάσεις τους δικούς σου
Και η ψυχή σου μοναχή, θα κλαίει και θα πονά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου