Χρόνια στα εργοστάσια πάνω στις μηχανές σίδερα και ιδρώτας η πραμάτεια μας, ηλεκτρολόγοι εφαρμοστές και λεβητοποιοί με τη σειρά μαζί με τα μεράκια μας Τώρα έφεδροι πρώτοι στη γραμμή στην ΕΝΟΤΗΤΑ είν΄ η δύναμη, όλοι μια γροθιά, πίσω αν δεν γυρνά ο εργάτης πάντα θα νικά. Στις αποθήκες στους σταθμούς επάνω στα κλειδιά να φύγει η ταχεία με ασφάλεια, χτες αποχαιρετήσαμε με δάκρυα το Στρατή είπε πως θα γυρίσει στην Αττάλεια. Τώρα έφεδροι πρώτοι στη γραμμή στην ΕΝΟΤΗΤΑ είν΄ η δύναμη, όλοι μια γροθιά, πίσω αν δεν γυρνά ο εργάτης πάντα θα νικά. Πάντα με χιόνια και βροχές το τρένο προχωρά χαράζει το ταξίδι μέσα στ΄ όνειρο, με ελεγκτές, με συνοδούς και μηχανοδηγούς νάχουνε τη ζωή τους πάντα όμηρο. Τώρα έφεδροι πρώτοι στη γραμμή στην ΕΝΟΤΗΤΑ είν΄ η δύναμη, όλοι μια γροθιά, πίσω αν δεν γυρνά ο εργάτης πάντα θα νικά.
σε ένα χωριό των Σερρών ο Θανάσης και η Καλλιόπη γέννησαν ένα αγόρι Τον βάφτισαν Παναγιώτη από το νουνό του τον Ελληνοαμερικάνο Pete Dickson που είχε παντρευτεί τη μεγάλη αδελφή του Θανάση τη Μαγδαληνή Γι αυτό άλλωστε το λόγο την αδελφή του την ονόμασαν Μαγδαληνή Από τότε το παιδί έγινε σφοδρά και φανατικά αντιαμερικάνος και ... Αλλά αυτό ... είναι μιά άλλη ιστορία.
Το παραπάνω τραγούδι μου το συνέστησε να το ανεβάσω ανώνυμος με την εξής σημείωση: Αφιερωμένο στους όψιμους "αναρχικούς". Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάν να γράφτηκε για σένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήA! ώστε με διαβάζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν αναγνώρισες εμένα στο τραγούδι, καλώς. Πρόσεξε όμως μήπως δεν είμαι μόνος μου, αγαπητέ ανώνυμε.
ΠΑΝΟΥΛΗ ΠΕΣ ΑΛΕΥΡΙ!
ΑπάντησηΔιαγραφή