Οι τραγικά μικρές γνώσεις ψυχολογίας που έχω, δεν μου επιτρέπουν να αναλύσω με επάρκεια, την επίδραση που έχει στην προσωπικότητα του καθενός από εμάς, η συμμετοχή του σε κάποιο ψηφοδέλτιο, όποιο και να είναι αυτό. Είτε είναι ψηφοδέλτιο για σωματείο είτε για σύλλογο, είναι το ίδιο. Πόσο μάλλον όταν, επειδή το ζήτησες η επειδή σε πρότειναν άλλοι, «εκθέτεις» το όνομα σου σε ψηφοδέλτιο στις βουλευτικές εκλογές.
Πόσους κινδύνους δεν έχει αυτό; Καταρχήν, μπορεί να έρθεις τελευταίος και να σε δουλεύουν. Μπορεί να έρθεις πρώτος και να την ψωνίσεις. Μπορεί στο εκλογικό τμήμα που ψηφίζεις εσύ (ή η γυναίκα σου) να μην πάρεις κανένα σταυρό. Η «αγωνία του υποψήφιου πριν την καταμέτρηση» μπορεί να σε οδηγήσει σε ακρότητες.
Μπορεί να γίνεις θύμα του life style και των ΜΜΕ. Να βάψεις τα μαλλιά σου (αν έχεις) ξανθά, γιατί έτσι γράφεις καλύτερα στο γυαλί. Να αρχίσεις να κυνηγάς, ακόμη και πιτσιρικάδες δημοσιογράφους για λίγη προβολή. Να ξεσκονίσεις όλους τους μηχανισμούς που ξέρεις για λίγη δημοσιότητα. Να τρέχεις πίσω από τον «αρχηγό» για κάποια φωτογραφία που θα σε εντάξει στους «δικούς του» ανθρώπους.
Το χειρότερο όμως από όλα είναι, το ψώνιο του πιο «κατάλληλου». Να θεωρείς ότι πρέπει ντε και καλά να εκλεγείς. Ακόμη και όταν είσαι ήδη 20 χρόνια βουλευτής, ακόμη και όταν τα χρόνια έχουν αφήσει εμφανή σημάδια επάνω σου. Ακόμη και όταν αποδεικνύεσαι ανεπαρκής. Μπορεί να αρχίσεις να βαφτίζεις το ψώνιο σου … προσφορά, λες και μόνο εσύ μπορείς να προσφέρεις. Μπορεί να αρχίσεις να προωθείς και συγγενείς, γιατί το γονίδιο του «κατάλληλου» περνά και στους απογόνους σου.
Μπορεί να αρχίσεις τους εκβιασμούς, όπως ξαναβάλτε με ή ξαναβγάλτε με, γιατί (όπως κάναμε μικροί) θα πάρω τη μπάλα μου και θα φύγω. Μπορεί να αρχίσεις να ξεχνάς ότι , ακόμη και η απλή συμμετοχή σου στο ψηφοδέλτιο, αποτελεί πίεση και ηθικό εκβιασμό για κάποιους.
Εντάξει, τώρα που τελείωσαν οι εκλογές, μπορούμε να ξαναγίνουμε αριστεροί;
ΤΕΡΖΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αποτυχών (ξανά) βουλευτής
Πόσους κινδύνους δεν έχει αυτό; Καταρχήν, μπορεί να έρθεις τελευταίος και να σε δουλεύουν. Μπορεί να έρθεις πρώτος και να την ψωνίσεις. Μπορεί στο εκλογικό τμήμα που ψηφίζεις εσύ (ή η γυναίκα σου) να μην πάρεις κανένα σταυρό. Η «αγωνία του υποψήφιου πριν την καταμέτρηση» μπορεί να σε οδηγήσει σε ακρότητες.
Μπορεί να γίνεις θύμα του life style και των ΜΜΕ. Να βάψεις τα μαλλιά σου (αν έχεις) ξανθά, γιατί έτσι γράφεις καλύτερα στο γυαλί. Να αρχίσεις να κυνηγάς, ακόμη και πιτσιρικάδες δημοσιογράφους για λίγη προβολή. Να ξεσκονίσεις όλους τους μηχανισμούς που ξέρεις για λίγη δημοσιότητα. Να τρέχεις πίσω από τον «αρχηγό» για κάποια φωτογραφία που θα σε εντάξει στους «δικούς του» ανθρώπους.
Το χειρότερο όμως από όλα είναι, το ψώνιο του πιο «κατάλληλου». Να θεωρείς ότι πρέπει ντε και καλά να εκλεγείς. Ακόμη και όταν είσαι ήδη 20 χρόνια βουλευτής, ακόμη και όταν τα χρόνια έχουν αφήσει εμφανή σημάδια επάνω σου. Ακόμη και όταν αποδεικνύεσαι ανεπαρκής. Μπορεί να αρχίσεις να βαφτίζεις το ψώνιο σου … προσφορά, λες και μόνο εσύ μπορείς να προσφέρεις. Μπορεί να αρχίσεις να προωθείς και συγγενείς, γιατί το γονίδιο του «κατάλληλου» περνά και στους απογόνους σου.
Μπορεί να αρχίσεις τους εκβιασμούς, όπως ξαναβάλτε με ή ξαναβγάλτε με, γιατί (όπως κάναμε μικροί) θα πάρω τη μπάλα μου και θα φύγω. Μπορεί να αρχίσεις να ξεχνάς ότι , ακόμη και η απλή συμμετοχή σου στο ψηφοδέλτιο, αποτελεί πίεση και ηθικό εκβιασμό για κάποιους.
Εντάξει, τώρα που τελείωσαν οι εκλογές, μπορούμε να ξαναγίνουμε αριστεροί;
ΤΕΡΖΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αποτυχών (ξανά) βουλευτής
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου