Τι ήταν η χίμαιρα;

1.- Kατά τον Ησίοδο η Χίμαιρα ήταν κόρη του Τυφώνα και της Έχιδνας. Η Χίμαιρα ενώθηκε με τον Όρθρο και απόγονοί τους ήταν το Λιοντάρι της Νεμέας και η Σφίγγα. Το τέρας αυτό φερόταν να το εξέτρεφε ο βασιλιάς της Καρίας Αμισόδωρος.
Τελικά φονεύτηκε από τον Βελλερεφόντη, που ίππευε ένα ιπτάμενο άλογο, τον Πήγασο, στη Καρία, με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς. Υπάρχουν περισσότερες από μία περιγραφές σχετικά με τον τρόπο που έγινε αυτό. Σύμφωνα με μία, ο Βελλερεφόντης απλώς την χτύπησε με το ακόντιό του. Σύμφωνα με μία άλλη, χρησιμοποίησε μολύβι, το οποίο έλιωσε από την καυτή της ανάσα και την σκότωσε.

Αλλά και για κατοικία του ζώου αυτού αναφέρονται πολλές περιοχές όπως η Φρυγία, οι Ινδίες, ακόμη και η Λιβύη. Επισημότερες όμως φέρονται η αρχαία Κόρινθος και η Σικυώνα που παράσταση αυτής έφεραν τα νομίσματά τους αλλά και οι ασπίδες των οπλιτών τους. Παρόμοιες απεικονίσεις σε ασπίδες έφεραν και οι οπλίτες της Κυζίκου και της Ζελείας

2.- Από την ανάλυση και ερμηνεία των διαφόρων αναφορών περί της Χίμαιρας καθίσταται εμφανές ότι πρόκειται για αλληγορική αναφορά του ηφαιστειώδους εδάφους της Λυκίας που προήλθε κατά μεν τον Σκύλακα από έκρηξη ηφαιστείου κοντά στη Φασηλίδα, κατά δε τον Στράβωνα, (ΙΔ' 665), από κάποια ηφαιστειώδη χαράδρα του όρους Κράγου. Όσο για την εξωτερική όψη του τέρατος, ερμηνεύεται ως εξής: στους πρόποδες του ηφαιστείου ζούσαν πολλά φίδια, στην μέση ζώνη έβοσκαν κατσίκια και στα στόμια φώλιαζαν λιοντάρια. Στην φαντασία των αρχαίων δημιουργήθηκε λοιπόν το τερατόμορφο σύμπλεγμα της Χίμαιρας.

3.- Η δημώδης ελληνική έκφραση «κυνηγάω χίμαιρες», σημαίνει «επιδιώκω κάτι ανέφικτο». Επίσης το αυτό και η γαλλική έκφραση "ζε ρεπέτρ ντε χιμέρζ (= τρέφομαι με χίμαιρες).

4.- Ο όρος «Χίμαιρα» χρησιμοποιείται σήμερα για να περιγράψει όντα ή αντικείμενα που δημιουργήθηκαν από το συνδυασμό ετερόκλητων στοιχείων. Για παράδειγμα, στη Γενετική περιγράφει ζωντανούς οργανισμούς που έχουν περισσότερους από έναν Γενετικούς κώδικες, ή κύτταρα από περισσότερους από έναν οργανισμούς.

Σήμερα συναντάμε τη «χίμαιρα της εξουσίας», τη «χίμαιρα του Ναπολέοντα» ή τη «χίμαιρα της μεγαλοσύνης» που έχουν ορισμένοι. Άλλως λέμε ότι, κάποιοι βλέπουν τον ίσκιο τους και νομίζουν ότι ψήλωσαν!!! Τα λέω αυτά γιατί ορισμένοι έχουν ξεφύγει ξεπερνώντας κάθε όριο. Και για να γίνω πιο σαφής:

Α. Η νομική σύμβουλος της ΠΟΣ, είναι αυτό που λέει ο τίτλος της και τίποτα παραπάνω. Δεν εκφράζει θέσεις της ΠΟΣ και πολύ περισσότερο δεν την δεσμεύει, εκτός και υπάρχει ρητή εντολή της. Δεν εκπροσωπεί κανέναν εργαζόμενο, καμία ειδικότητα και κανέναν κλάδο, παρά μόνο παρέχει νομικές γνωματεύσεις όταν της ζητηθεί αυτό από την ΠΟΣ.

Η ΠΟΣ η οποία ως γνωστόν είναι συνδικαλιστικό, άρα και πολιτικό όργανο, όταν παίρνει τις νομικές γνωματεύσεις της νομικής συμβούλου, μπορεί να τις υιοθετήσει ή να τις πετάξει στο καλάθι των αχρήστων, αν διαπιστώσει ότι δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των εργαζομένων που εκπροσωπεί.

Β. Το προσωπικό της ΠΟΣ, οι υπάλληλοι δηλαδή που απασχολούνται σε αυτήν, είναι πάλι αυτό που λέει ο τίτλος τους: ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΗΣ ΠΟΣ!!!

Δεν είναι υπάλληλοι κάποιου συνδικαλιστή, πολύ περισσότερο κάποιας παράταξης. Σύμφωνα με το καταστατικό της ΠΟΣ, υπεύθυνος γι αυτούς είναι ο Γενικός Γραμματέας της ΠΟΣ.

Οι υπόλοιποι συνδικαλιστές – μέλη της Διοίκησης της ΠΟΣ ή των σωματείων, όταν ζητούν τη συνδρομή τους, οφείλουν να το κάνουν πάντα με σεβασμό χωρίς να παραβιάζουν τα δικαιώματα τους.

Ο καθείς συνδικαλιστής, στα αδιέξοδα του και στις λάθος επιλογές του, να μην αναζητά εξιλαστήρια θύματα στους συνεργάτες και υπαλλήλους της ΠΟΣ, αλλά με γενναιότητα να παραδέχεται και να διορθώνει τα λάθη του.

Είδατε τι έπαθε η χίμαιρα της αρχαιότητας;