Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;




Μη φοβάστε! Δεν πρόκειται για προσέγγιση στο βιβλίο του Λένιν «Τι να κάνουμε;», που γράφτηκε το 1902 όταν είχε φουντώσει η αντιπαράθεση ανάμεσα στις συνεπείς μαρξιστικές θέσεις και στις οπορτουνιστικές απόψεις.
Η καθημερινή συζήτηση με συναδέλφους και φίλους είτε είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι, είναι η ίδια. Τι κάνουμε τώρα; Όλοι αυτοί δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν έχουν όλοι δηλαδή την ίδια αφετηρία.
1.- Ανάμεσα τους υπάρχουν κάποιοι που όντας κεντροδεξιοί,  ψήφιζαν Ν.Δ. Απηυδισμένοι από τον ακροδεξιό Σαμαρά και την άθλια μνημονιακή πολιτική του, επέλεξαν να ψηφίσουν το ΣΥΡΙΖΑ πιο διστακτικά το 2012, πιο αποφασιστικά το 2015. Δεν επέλεξαν το ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας του χαρισματικού ηγέτη του. Κάποιοι που ακόμη και σήμερα έχουν ως πρότυπο τους (ακατανόητα για μένα αλλά δικαίωμα τους) τον Καραμανλή και την πολιτική του, δεν επιλέγουν τον Τσίπρα ως πρότυπο.
 Επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας της δέσμευσης του ότι θα ανατρέψει το καθεστώς της διαφθοράς και της φαυλότητας. Εμπιστεύτηκαν  το ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας των αγώνων που δίνουν με συνέπεια εδώ και δεκαετίες στους χώρους δουλειάς εκατοντάδες στελέχη του. Αυτοί λοιπόν, καμένοι και απογοητευμένοι από το κόμμα τους, έλεγαν προεκλογικά: και 2 να κάνει από τα 10 που λέει, θα είμαστε ευχαριστημένοι!!!  
Αυτό το έλεγαν μόνο και μόνο γιατί ούτε και στο ΣΥΡΙΖΑ είχαν εμπιστοσύνη και τον επέλεγαν μόνο και μόνο ως λύση ανάγκης και τιμωρίας. Αυτοί λοιπόν στο ερώτημα του σημειώματος, απαντούν: Εμείς τα ξέραμε!!! Ήρθε η σειρά σας να την πατήσετε κι εσείς, όπως την πατούσαμε κι εμείς τόσα χρόνια!!!
2.- Λένε ότι το πιο μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώην ψηφοφόροι και μέλη του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να είναι και έτσι. Η κατηγορία αυτή δεν είναι συμπαγής.
Η πρώτη ομάδα είναι όσοι αποτελούσαν το «βαθύ ή μεσαίο κράτος» του ΠΑΣΟΚ και οι παρατρεχάμενοι τους.  Ήταν δηλαδή βουλευτές, πολιτευτές, δήμαρχοι, κρατικά ή δημόσια στελέχη, συνδικαλιστές ή κάθε λογής στέλεχος που είχαν  κατακτήσει κάποιο δημόσιο ή κοινωνικό αξίωμα και προσεταιρίστηκαν το ΣΥΡΙΖΑ για να το διατηρήσουν η να το αποκτήσουν πάλι. Ανάμεσα τους βέβαια υπάρχουν και φωτεινά και εξαιρετικά παραδείγματα ανιδιοτελών στελεχών (π.χ. Σακοράφα) που διαφώνησαν εγκαίρως με την μνημονιακή πολιτική και ακολούθησαν συνεπή στάση.
Όλοι αυτοί έχουν ενταχθεί πλήρως στο νέο μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ αποτελώντας το νέο βαθύ κράτος του. Σε αυτούς δεν έχει κανένα νόημα να απευθύνουμε κανένα ερώτημα γιατί η πορεία τους είναι προδιαγεγραμμένη εδώ και χρόνια. Είναι η ίδια πορεία που ακολουθούν από την εποχή Σημίτη ακόμη. Στο ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν ευήκοα ώτα εκείνης της πολιτικής και «τρούπωσαν»!!!
Η δεύτερη ομάδα περνάει το ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα γενεές δεκατέσσερις, που λένε!!! Προδότη τον ανεβάζουν, προδότη τον κατεβάζουν. Τον ταυτίζουν με τον Γιωργάκη (αυτό είναι το χειρότερο!) και του σέρνουν τα εξ αμάξης. Μαζί με αυτόν βέβαια παίρνει η μπάλα και όλους εμάς που σε φταίμε σε τίποτα, αλλά έτσι είναι αυτά. Ο λόγος νομίζω είναι ένας. Μέσα τους, προδόθηκαν για δεύτερη φορά. Η πρώτη ήταν από τον Αντρέα που τελικά δεν ήταν αυτός που νόμιζαν ή ήθελαν να είναι. Η δεύτερη είναι με τον Τσίπρα που σε πολλά τους θύμιζε τον Αντρέα, αλλά τελικά τους βγήκε Γιωργάκης!!!
Χωρίς κανένα λόγο φορτώθηκαν τις αμαρτίες του Σημίτη, του Τσοχατζόπουλου, του Παπαντωνίου, του Μαντέλη, του Γιωργάκη, του Βενιζέλου, του Παπακωνσταντίνου και ενός σωρό άλλων αληταράδων, μόνο και μόνο επειδή τους ψήφιζαν! Αν ήταν να μετράνε πάλι μνημόνια γιατί να πάνε να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ; Οι περισσότεροι ή δεν θα ψήφιζαν ή θα ψήφιζαν ΚΚΕ, άκυρο ή Λεβέντη!!!
Αυτούς τους βλέπω στο ΚΚΕ, στο Μέτωπο του ΟΧΙ (αν συσταθεί) ή στην αποχή!!!
3.- Η Τρίτη κατηγορία ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από την αριστερά και είναι η πιο εύκολη. Οι πρώην ψηφοφόροι του ΚΚΕ θα ξαναγυρίσουν στο ΚΚΕ, οι πρώην ψηφοφόροι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του 5%, στο ΣΥΡΙΖΑ του 5%!!!
Εδώ θα μπορούσε να τελειώσει το σημείωμα και ο καθένας ανάλογα με το που τοποθετεί τον εαυτό του να δώσει ο ίδιος και τη δική του απάντηση, που δεν είναι απαραίτητο να είναι μία από τις παραπάνω, αλλά ας δώσουμε λίγο περισσότερο προσοχή λόγω του ότι είναι το σπίτι μας.
Όσοι λοιπόν σύντροφοι αριστεροί, αρέσκονται τόσο πολύ στον κυβερνητισμό ή πιστεύουν ότι σε αυτές τις συνθήκες, δηλαδή μετά και την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, του μνημονίου Τσίπρα όπως θα καταγραφεί στην ιστορία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να υλοποιήσει τις προγραμματικές του θέσεις, δεν έχουν παρά να συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛΛ και καλή τύχη να έχουν.
Εμένα με έχουν στοιχειώσει εκείνο το 62% και οι χιλιάδες κόσμου της Παρασκευής πριν το δημοψήφισμα. Οι εκατοντάδες χιλιάδες που διαδήλωναν ενάντια στα μνημόνια και την εξαθλίωση. Οι νεκροί της ΜΑΡΦΙΝ και οι χιλιάδες αυτοκτονίες, οι νέοι που κατέκλυσαν την Αθήνα διαμαρτυρόμενοι για τη δολοφονία του Αλέξη, οι δεκάδες σύντροφοι αλλά και απλοί πολίτες που στοχοποιηθήκαμε ως τρομοκράτες γιατί στηρίζαμε τους πολίτες που διαμαρτύρονταν. Οι χιλιάδες πολίτες που συμπαραστάθηκαν στους μετανάστες της Υπατείας και στους  μετανάστες όλου του κόσμου, φωνάζοντας ότι, δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, υπάρχουν λάθος πολιτικές!!!
Από την εποχή της Γένοβας και του Παγκόσμιου (θυμάμαι ακόμη με συγκίνηση τις αφηγήσεις του Κωστάκη από την Κένυα και την Ινδία) και Ευρωπαϊκού Φόρουμ, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν στο δρόμο παλεύοντας για δικαιώματα, αξίες και αξιοπρέπεια. Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας και αυτής της ανάγκης ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ ή αν θέλετε, ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το ΣΥΡΙΖΑ στρατευτήκαμε, με αυτόν ζητήσαμε να πάρουμε την κυβέρνηση και σε αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ελληνικός λαός έδωσε την πλειοψηφία στις 25 Γενάρη 2015.
Σε αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ ανήκα και σε αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ θέλω να ξαναγυρίσω. Άρα σε ότι με αφορά, γιατί κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της προσωπικής ευθύνης, η απάντηση μου στο ερώτημα  του σημειώματος είναι τούτη: Μαζί με όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Γενάρη ασπαζόμενοι το ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ, μαζί με όσους ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ψηφίζοντας ΟΧΙ στα μνημόνια, στη λιτότητα και στην εξαθλίωση, μαζί με όσους δεν παθαίνουν αμνησία στα κυβερνητικά έδρανα, δημιουργούμε το πλατύ ενωτικό μέτωπο του ΟΧΙ και παλεύουμε για δημοκρατία, αξιοπρέπεια, κατάργηση της λιτότητας, έξοδο της χώρας και της κοινωνίας από την κρίση. Αν όλα αυτά προϋποθέτουν (που έτσι είναι) και έξοδο της χώρας από το ευρώ, τότε πρέπει να το επιχειρήσουμε γιατί για μας, ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ!!!
 Ο εξαθλιωμένος ελληνικός λαός δεν έχει περιθώρια να περιμένει τις ασκήσεις επι χάρτου του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που έχει συντελεστεί δεν θεραπεύεται με μέτρα ασπιρίνες και πολύ περισσότερο όταν ο πλούτος συνεχίζεται να μοιράζεται ανισομερώς. Τα νομοσχέδια του Στρατούλη γκρεμίζονται, της  Βαλαβάνη  σαλαμοποιούνται, ο αγωγός του Λαφαζάνη έγινε καλαμάκι αναψυκτικού και τα μόνα που έμειναν ως έργα της αριστερής κυβέρνησης μετά από 6 μήνες διακυβέρνησης είναι, η ΕΡΤ του μάγκα με τα χέρια στις τσέπες που από διευθυντής του γραφείου του Τσίπρα έγινε Υπουργός, το σημαντικό νομοσχέδιο για τις επαναπροσλήψεις με τις 50 (!) τροπολογίες και τα μόλις 100 εκατομμύρια (τόσα είναι;) για την  ανθρωπιστική κρίση.
Από εκεί και πέρα έχουμε μία κυβέρνηση που έχει αρχίσει και βαράει τον κόσμο με τα ΜΑΤ, έναν πρωθυπουργό που ανακαλύπτει προβοκάτορες στις διαδηλώσεις, υπουργούς έτοιμους όχι απλά να πουλήσουν δημόσια περιουσία για ένα ευρώ όπως ο Βαρουφάκης αλλά να βάλουν κάτι και οι ίδιοι (Σταθάκης)  προκειμένου να την πουλήσουν, έχουμε υπουργούς (Σπίρτζης) να τοποθετούν δικούς τους ανθρώπους γιατί (όπως δηλώνουν οι ίδιοι) ετοιμάζονται για τις επόμενες εκλογές (;).
Έχουμε κατά τα άλλα αξιόλογους υπουργούς (Μπαλτάς, Κουράκης) ακόμη να ψάχνονται ,αποτυγχάνοντας παταγωδώς στο σοβαρό ζήτημα των πανελλαδικών, έχουμε τον κ. Κουρουμπλή να γελοιοποιεί ουσιαστικά τους αρρώστους, έχουμε την Αμυγδαλέζα κλειστή αλλά ανοικτό τον Ελαιώνα αντί της αμφισβήτησης και ακύρωσης της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ε.Ε., έχουμε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο (Φίλη) να «συνταιριάζει» τη συντρόφισσα του Κωνσταντοπούλου με τη Χρυσή Αυγή, έχουμε … έχουμε …, έχουμε μία αριστερή κυβέρνηση που τη στηρίζαμε παρόλα αυτά γιατί ελπίζαμε ότι θα κάνει την έκπληξη και ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!!!
Λένε ότι στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ούτε στους αγώνες υπάρχουν. Όσοι πιστεύουν ότι οι ελπίδες του ελληνικού λαού για αξιοπρέπεια, όπως εκφράστηκαν στο δημοψήφισμα, πρέπει να εκφραστούν πολιτικά, κοινωνικά, κινηματικά και αγωνιστικά, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!!!

Παναγιώτης Τερζόγλου
Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το τραγούδι της «ΕΝΟΤΗΤΑΣ»

Χρόνια στα εργοστάσια πάνω στις μηχανές σίδερα και ιδρώτας η πραμάτεια μας, ηλεκτρολόγοι εφαρμοστές και λεβητοποιοί με τη σειρά μαζί με τα μεράκια μας Τώρα έφεδροι πρώτοι στη γραμμή στην ΕΝΟΤΗΤΑ είν΄ η δύναμη, όλοι μια γροθιά, πίσω αν δεν γυρνά ο εργάτης πάντα θα νικά. Στις αποθήκες στους σταθμούς επάνω στα κλειδιά να φύγει η ταχεία με ασφάλεια, χτες αποχαιρετήσαμε με δάκρυα το Στρατή είπε πως θα γυρίσει στην Αττάλεια. Τώρα έφεδροι πρώτοι στη γραμμή στην ΕΝΟΤΗΤΑ είν΄ η δύναμη, όλοι μια γροθιά, πίσω αν δεν γυρνά ο εργάτης πάντα θα νικά. Πάντα με χιόνια και βροχές το τρένο προχωρά χαράζει το ταξίδι μέσα στ΄ όνειρο, με ελεγκτές, με συνοδούς και μηχανοδηγούς νάχουνε τη ζωή τους πάντα όμηρο. Τώρα έφεδροι πρώτοι στη γραμμή στην ΕΝΟΤΗΤΑ είν΄ η δύναμη, όλοι μια γροθιά, πίσω αν δεν γυρνά ο εργάτης πάντα θα νικά.

ΠΑΣΟΚ - ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!!!

Active Member - Ο βλάκας με τα χίλια πρόσωπα